szkoła.by

„Posługujemy się dźwiękami, aby tworzyć muzykę, tak jak posługujemy się słowami, aby tworzyć język.” Мы используем звуки для создания музыки, как мы используем слова, чтобы создать язык. „Czas to najlepsza cenzura, cierpliwość najdoskonalszy nauczyciel.” Время есть лучший цензор, и терпение — верховный учитель. „Najdziwniejszym z ludzi jest geniusz: ten tak daleko w przyszłość wybiega, że ginie z oczu ludzi z nim żyjących, a nie wiadomo, które pokolenie pojąć go zdoła.” […]

  Choćbyś morzem żeglował, choćbyś lądem wędrował, nie wiem jaką krainą ciekawą – ona wezwie cię dłońmi, sen ją w nocy przypomni i jak dziecko zawołasz: Warszawo! A niech zerknie, mój bracie, księżyc na Mariensztacie albo liść zawiruje złotawy – niech wiatr dmuchnie od rzeki, a już jesteś na wieki zakochany w urodzie Warszawy. Bo to ona, wciąż ona, tarcza niezwyciężona, promieniami okryta i sławą. Myśli nasze wciąż o niej. […]

«Gdyby nie było Rzymu, wtedy by Kraków był Rzymem.» przysłowie polskie Miasto nad Wisłą… Miasto promieniste; to nie znaczy jasne, lecz koncentryczne. Podobne słońcu, gdyby zgasło słońce, na ziemię spadło i stygło w oparze krwawym i popiele. Taka jest miasta barwa i struktura. Czerwona cegła z liszajem wilgoci, miedź zzieleniała, liść pożółkły; mokry bruk; dzień z mgły powstaje i we mgle zachodzi, w kotlinie bowiem ukryło się miasto, pośród rozlewisk. […]

„Wszystko jest w rękach człowieka. Dlatego należy je często myć.” Всё в руках человека. Поэтому надо их часто мыть. „Sumienie miał czyste. Nieużywane.” Совесть у него чистая. Не бывшая в употреблении. „Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.” Жизнь — вредная штука. От неё умирают. „Pod­rzuć włas­ne marze­nia swoim wro­gom, może zginą przy ich realizacji.” Подсунь свою мечту врагам, может быть, они погибнут при её реализации. „Jak ćwiczyć pamięć, […]

 – Kto ty jesteś? – Polak mały.  – Jaki znak twój? – Orzeł biały.  – Gdzie ty mieszkasz? – Między swemi.  – W jakim kraju? – W polskiej ziemi.  – Czym ta ziemia? – Mą Ojczyzną.  – Czym zdobyta? – Krwią i blizną.  – Czy ją kochasz? – Kocham szczerze.  – A w co wierzysz? – W Polskę wierzę!  – Coś ty dla niej? – Wdzięczne dziecię.  – Coś jej […]